Σήμερα, η αιμορροφιλία μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά όχι να θεραπευτεί πλήρως. Η προσέγγιση για τη διαχείριση της νόσου βασίζεται στην αναπλήρωση του παράγοντα πήξης που λείπει από το αίμα, μέσω ενδοφλέβιας χορήγησης ενός προϊόντος που περιέχει τον απαραίτητο παράγοντα. Αν η θεραπεία γίνεται κατά την εμφάνιση αιμορραγίας, ονομάζεται συμπτωματική ή κατ’ επίκληση (on demand), και σταματά την αιμορραγία μόλις επιτευχθεί επαρκής συγκέντρωση του παράγοντα στην περιοχή της βλάβης.

Όταν η θεραπεία εφαρμόζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για την πρόληψη αιμορραγιών, χαρακτηρίζεται ως προφυλακτική. Έρευνες έχουν δείξει ότι η προφυλακτική αγωγή μειώνει δραστικά τον αριθμό των αιμορραγιών στις αρθρώσεις, προστατεύοντας έτσι τη λειτουργία τους και προλαμβάνοντας την αναπηρία.

Μακροπρόθεσμα, αυτή η θεραπευτική στρατηγική είναι πιο οικονομική, καθώς αποφεύγονται τα υψηλά κόστη που σχετίζονται με τη φροντίδα των αρθρώσεων που έχουν υποστεί βλάβη.

Οι κύριες επιλογές για τη θεραπεία υποκατάστασης του παράγοντα πήξης περιλαμβάνουν:

• Συμπυκνώματα παραγόντων από πλάσμα: Πρόκειται για παράγοντες που προέρχονται από το πλάσμα αιμοδοτών.
• Δεσμοπρεσσίνη (Desmopressin – DDAVP): Μια συνθετική ορμόνη που διεγείρει την απελευθέρωση του παράγοντα VIII και χρησιμοποιείται για τις ήπιες μορφές αιμορροφιλίας Α.
• Συμπυκνώματα ανασυνδυασμένου παράγοντα: Αυτά είναι γενετικά παρασκευασμένοι παράγοντες που περιέχουν ελάχιστες ή καθόλου πρωτεΐνες πλάσματος από ανθρώπινες ή ζωικές πηγές.
• Εξανθρωποποιημένα μονοκλωνικά αντισώματα: Μια πιο σύγχρονη προσέγγιση που προσφέρει εναλλακτική θεραπεία για την αντιμετώπιση της αιμορροφιλίας.